Το τελευταίο καιρό, η εξελισσόμενη ταχύτητα του χρόνου, που θεωρητικά αντιλαμβανόμαστε, μας δημιουργεί το αίσθημα της κάποιας υπέρβασης. Έτσι ο χρόνος του παρελθόντος δείχνει να μένει πίσω, να μην μπορεί να παρακολουθήσει την ταχύτητα του προϊόντος χρόνου.
Σ\' αυτόν τον χρόνο του παρελθόντος, όπου καταχωρούνται τα βιώματα αυτών που τον έζησαν, γυρίζουμε την σκέψη μας, για να διατηρήσουμε την επαφή μαζί του, φοβούμενοι ότι διαφορετικά χάνοντας αυτή την επικοινωνία, θα μείνει στα αζήτητα. Στρεφόμενοι προς τα εκεί, αγκυροβολούμε, για λίγο, τη μνήμη μας σ\' ένα νησί.
Κι αυτό, όχι μόνο από κάποια εσωτερική παρόρμηση που συνδέεται με ιδιαίτερες συναισθηματικές καταβολές, αλλά και γιατί, αυτή η θαλασσοβρεγμένη γη, παρουσιάζει ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες, που εξελισσόμενες, σε διαχρονικά όρια, σε συναρπάζουν. Η Σύρος, με την πολιτεία της Ερμούπολης, μας ελκύει, μας μαγνητίζει, τόσο που αιχμαλωτίζει τη σκέψη μας.
Και εκεί, ανατρέχοντας σε γεγονότα που χαράκτηκαν πάνω της, τα αναγνωρίζεις και τα ξαναζείς, μια και η βιωματική τύχη σου, τα έφερε έτσι, ώστε να έχει γεννηθεί τότε εκεί.